Πώς να διαλύσεις ένα σημαντικό ψέμα…;

Οι άνθρωποι έρχονται στην ψυχοθεραπεία έχοντας υφάνει για πολλά χρόνια ένα καλο-κατασκευασμένο "ψέμα"!

Ένα περίτεχνα εξιδανικευμένο παρελθόν και παρόν στέκει συχνά εμπόδιο στην προσπάθεια του υποψήφιου θεραπευόμενου να εξηγήσει την πραγματικότητα μιας ζωής προβληματικής, με ψυχο-σωματικά συμπτώματα και δυσκολεμένες προσωπικές σχέσεις.

Το άκαμπτό "πρέπει" στο οποίο χρόνια έχει μπολιαστεί ο ενδιαφερόμενος για ψυχοθεραπεία, διαστρεβλώνει παραμορφωτικά το ελλειμματικό του "θέλω".

Τα θεωρούμενα -από τους άλλους- "καλά παιδιά", από αγάπη, σεβασμό, κι ενοχές προς τους γονείς που "τους τα έδωσαν όλα", διατυμπανίζουν μπρος σε κάθε διαθέσιμο καθρέφτη πως τα παιδικά τους χρόνια υπήρξαν υπέροχα, πως οι γονείς τους θυσιάστηκαν, τους προσέφεραν, κυριολεκτικά, "γη και ύδωρ".

Ό,τι κι αν ήταν τελικά εκείνα τα μοιραία χρόνια, όπως κι αν αισθάνθηκαν, όσο κι αν, κατά βάθος, υπέφεραν ως μικροί. Δεν επιτρέπουν με κανένα τρόπο το ενδεχόμενο αρνητικών αναμνήσεων!

Κι εγώ τώρα, από την άχαρη θέση του ψυχολόγου-ψυχοθεραπευτή, καλούμαι να τους "χαλάσω τη ζαχαρένια"!

Να συμβάλλω -κάποτε και επεμβατικά- στην σταδιακή αποδόμηση ενός μεγάλου ψέματος.

Ενός αυτουπονομευτικού ονείρου, που χτίστηκε πάνω στη βάση των αμυντικών μηχανισμών ενός εγώ που μαχόταν -και σθεναρά μάχεται ακόμη- για την επιβίωσή του...

Η ψυχοθεραπεία είναι γι' αυτούς που θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη της ζωής τους... (Διάβασε ΕΔΩ το σχετικό άρθρο)