Όλος ο κόσμος, ένα ορφανοτροφείο…

Συνέχεια συναντώ στο δωμάτιο των ψυχοθεραπευτικών συνεδριών παιδιά ορφανά. Δεν εννοώ παιδιά που πέθαναν οι γονείς τους.

Όχι. Εννοώ ενήλικους που μεγάλωσαν με γονείς απόντες, ψυχικά επιβαρυντικούς, αφόρητα πιεστικούς, ή «υπόγεια» κακοποιητικούς.

Συναντώ «παιδιά πεινασμένα για αγάπη». Που, γι’ αυτό έμειναν «μικρά», διψασμένα να βρεθεί κάποιος ψυχικά πιο ενήλικος για να τα καταλάβει, να τα δεχτεί όπως είναι και να τα χωρέσει στην αγκαλιά του.

Εσύ, που τώρα είσαι γονιός, σκέψου ότι έχεις την ευκαιρία σου.

Αξιοποίησέ την όσο πιο έντιμα μπορείς.

Ποια είναι τα κίνητρα με τα οποία σχετίζομαι με τους άλλους...; (Κάνε Κλικ ΕΔΩ και διάβασε ένα άρθρο που σε ενδιαφέρει...)