Τα προβλήματα πάντα έχουν να κάνουν με το μέλλον.
Η με την αναμάσηση του παρελθόντος που όμως το επιτάσσει στην
προοπτική της αποτελεσματικής διαχείρισής του, δηλαδή σε έναν επόμενο πάλι
χρόνο που δεν υφίσταται τώρα, δηλαδή στο μέλλον.
Καθώς είσαι συνδεδεμένος με την παρούσα οπτική του εαυτού,
και σχετίζεσαι ζωντανά μαζί του, δηλαδή με αυτό που ονομάζουμε παρόν, βιώνεις
την ευγνωμοσύνη ως αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της σύνδεσης.
Η χαρά και η ευγνωμοσύνη είναι σημάδια πως ζεις στο παρόν.
Δηλαδή στον μόνο αληθινά υπάρχοντα χρόνο και χώρο.
Ενωμένος με το παρόντα πρόσωπο, με εσένα, τα προβλήματα
γίνονται αιτήματα μια άλλης περιοχής, μιας άλλης εποχής, μιας άλλης δυναμικής.
Δεν σε αφορούν, γιατί εσύ τώρα δεν έχεις προβλήματα.
Όταν όμως κάνεις την προοπτική της διαχείρισής τους αίτημα
σου, τότε είναι αναπόφευκτο αυτά (τα προβλήματα) να έρχονται να σε
υποκαταστήσουν.
Δηλαδή, να γίνουν αυτά τα υποκείμενα που παίρνουν το τιμόνι της
σκέψης και των αποφάσεών σου στα χέρια τους, ενώ εσύ γίνεσαι ένα ακόμη
περιφερειακό αντικείμενο προς διαχείριση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου